موزه میراث روستایی گیلان
تصور کنید وارد موزه‌ای می‌شوید که سقفش آسمان ابری گیلان است، دیوارهایش درختان سرسبز جنگل سراوان هستند و به جای ویترین‌های شیشه‌ای، خانه‌های واقعی روستایی با قدمتی بیش از صد سال پیش رویتان قرار دارند. موزه میراث روستایی گیلان در رشت دقیقاً چنین تجربه‌ای را به شما هدیه می‌دهد.
این اکوموزه منحصربه‌فرد که در کیلومتر 18 آزادراه رشت قزوین واقع شده، نه یک ساختمان معمولی، بلکه یک روستای زنده در دل پارک جنگلی سراوان است. جایی که می‌توانید فرهنگ بومی، معماری اصیل و سبک زندگی سنتی مردم گیلان را از نزدیک لمس کنید. این موزه با مساحتی حدود 263 هکتار، بزرگ‌ترین موزه فضای باز ایران محسوب می‌شود و تنها نمونه اکوموزه کشور است.
موزه میراث روستایی گیلان رشت تنها مکانی است که 28 خانه روستایی اصیل را از نه منطقه مختلف استان گردآوری کرده و در یک مجموعه واحد به نمایش گذاشته است. این خانه‌ها به شیوه واچینی و دوباره‌چینی از روستاهای مختلف به موزه منتقل شده‌اند؛ یعنی همان مصالح اصلی، همان ساختار اولیه و حتی همان نام صاحبان خانه حفظ شده است. زمانی که در مسیرهای این موزه قدم می‌زنید، گویی ماشین زمان شما را به گذشته‌های نه چندان دور برده و با زندگی پدران و مادران بزرگ‌تان آشنا می‌سازد.
اما این موزه صرفاً مجموعه‌ای از خانه‌های قدیمی نیست. شما در اینجا با صنایع دستی گیلان، غذاهای محلی، نمایش‌های سنتی، کارگاه‌های آموزشی و طبیعتی بکر و دست‌نخورده روبه‌رو می‌شوید. از سفالگری و رشتی‌دوزی گرفته تا کشتی گیله‌مردی و لافندبازی، همه چیز در این مجموعه زنده و قابل تجربه است. در ادامه این مقاله، شما را با تمام جزئیات این جاذبه گردشگری بی‌نظیر آشنا می‌کنیم تا سفر بعدی‌تان به گیلان را با اطلاعاتی کامل و دقیق برنامه‌ریزی کنید.
موزه میراث روستایی گیلان کجاست؟
موزه میراث روستایی گیلان در منطقه سراوان رشت و در دل پارک جنگلی سراوان جای گرفته است. آدرس دقیق این مجموعه، کیلومتر 18 آزادراه رشت قزوین، نرسیده به پلیس راه و سپس کیلومتر 3 جاده سراوان فومن است. این موقعیت جغرافیایی باعث شده تا دسترسی به موزه از تهران، رشت و سایر شهرهای استان بسیار راحت باشد.
برای رسیدن به این جاذبه گردشگری، ابتدا باید خود را به آزادراه رشت قزوین برسانید. پس از طی کردن 18 کیلومتر مسیر، تابلوی راهنمای جاده سراوان شفت را خواهید دید. با پیچیدن به این جاده و ادامه مسیر، تابلوهای مشخص موزه شما را به ورودی اصلی هدایت می‌کنند. فاصله تهران تا موزه میراث روستایی گیلان تقریباً 310 کیلومتر است که با خودروی شخصی حدود 3 الی 4 ساعت زمان می‌برد.
نکته مهم این است که حمل‌ونقل عمومی برای رسیدن به موزه چندان کاربردی نیست. بنابراین توصیه می‌شود با خودروی شخصی یا تاکسی به این مقصد سفر کنید. شماره تماس موزه 013-33690970 است و می‌توانید قبل از بازدید برای کسب اطلاعات بیشتر و هماهنگی با این شماره تماس بگیرید.
تاریخچه شکل‌گیری موزه
ایده ایجاد موزه میراث روستایی گیلان از دل یک فاجعه طبیعی زاده شد. زلزله مخرب رودبار در سال 1369 که هزاران خانه و بنای تاریخی را ویران کرد، دکتر محمود طالقانی، استاد دانشگاه تهران و مدرسه عالی زبان‌ها و تمدن‌های شرق پاریس، را بر آن داشت تا به فکر حفظ میراث معماری و فرهنگی گیلان باشد.
دکتر طالقانی با دیدی پست‌مدرن و علمی، تصمیم گرفت پروژه‌ای بی‌نظیر را در ایران آغاز کند. هدف او حفظ نه تنها سازه‌های روستایی، بلکه حفاظت از فرهنگ بومی، فن ساخت سنتی و دانش نانوشته‌ای بود که در حال فراموشی قرار داشت. این اندیشه نوآورانه در سال 1381 وارد فاز مطالعاتی شد.
پروژه با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان، استانداری گیلان، دانشگاه تهران، اکوموزه آلزاس فرانسه و زیر نظر سازمان یونسکو آغاز شد. تیم تحقیقاتی پس از بررسی‌های میدانی، جنگل‌های سراوان را به دلیل توپوگرافی مشابه با مناطق مختلف گیلان، دسترسی مناسب و مساحت وسیع، به عنوان بهترین مکان برای اجرای طرح انتخاب کردند.
در سال 1384، اولین کارگاه این پروژه عظیم با مدیریت دکتر طالقانی و مهندس پویا میریوسفی راه‌اندازی شد. فاز نخست موزه در 25 اردیبهشت 1385 رسماً افتتاح و آماده بهره‌برداری شد. موزه میراث روستایی گیلان در بیست‌ویکمین دوره جشنواره خوارزمی در بهمن 1386 موفق به کسب رتبه دوم شد. این موزه در رقابت با 540 طرح داخلی، 54 طرح بین‌المللی و 19 طرح از ایرانیان مقیم خارج، توانست به عنوان طرح برگزیده انتخاب شود.
در تاریخ 20 اردیبهشت 1386، موزه میراث روستایی گیلان با شماره ثبت 19093 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. از آن زمان تا کنون، فرآیند توسعه و تکمیل این اکوموزه متوقف نشده و همچنان ادامه دارد.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد معماری
معماری موزه میراث روستایی گیلان رشت کاملاً متفاوت از هر موزه دیگری است که تاکنون بازدید کرده‌اید. شما در اینجا وارد یک ساختمان بسته نمی‌شوید، بلکه پا به یک روستای واقعی در دل طبیعت می‌گذارید. این موزه طبیعی با 28 خانه روستایی اصیل، تصویری زنده از معماری بومی گیلان را به نمایش می‌گذارد.
خانه‌های این مجموعه با مصالحی مانند چوب، گل، کاه، سنگ و شیروانی ساخته شده‌اند. قدمت برخی از این بناها به 150 سال پیش می‌رسد. هر خانه فضاهای مختلفی دارد که برای زندگی روستایی ضروری بودند: کندوج (انبار برنج)، طویله (محل نگهداری دام)، تلمبار (مکان پرورش کرم ابریشم)، انبار کاه، تنور نان، لانه مرغ و باغچه سبزیجات.
نکته جالب این است که این خانه‌ها طوری ساخته شده‌اند که با شرایط اقلیمی گیلان سازگاری کامل دارند. رطوبت بالا، بارش‌های زیاد و آب‌وهوای معتدل باعث شده معماران سنتی گیلانی راه‌حل‌های هوشمندانه‌ای برای ساخت خانه‌ها ابداع کنند. سقف‌های شیب‌دار جلوی نفوذ باران را می‌گیرند، پی‌های بلند مانع از نفوذ رطوبت به کف ساختمان می‌شوند و دیوارهای دو پوسته به تنظیم دمای داخل خانه کمک می‌کنند.
علاوه بر خانه‌های روستایی، بناهای دیگری نیز در موزه بازسازی شده‌اند: مدرسه، مسجد، سه قهوه‌خانه سنتی، کارگاه آهنگری، کوره زغال‌گیری سنتی، خانه پژوهشگران، ساختمان مشاهیر و تالار اجتماعات. همه این بناها با الهام از معماری بومی و با استفاده از تزیینات سنتی گیلانی ساخته شده‌اند.
نه حوزه فرهنگی – معماری موزه
یکی از ویژگی‌های برجسته موزه میراث روستایی گیلان، تقسیم‌بندی علمی و دقیق آن به نه حوزه فرهنگی – معماری است. این تقسیم‌بندی نه بر اساس مرزهای سیاسی، بلکه بر پایه عوامل زیست‌محیطی، معماری، فعالیت‌های اقتصادی، آب‌وهوا و فرهنگ (زبان و گویش) انجام شده است.
استان گیلان به دو بخش اصلی شرقی و غربی (با رودخانه سپیدرود به عنوان مرز) تقسیم می‌شود. هر بخش شامل چهار منطقه است: جلگه، کوهپایه، کوهستان و ساحل. علاوه بر این هشت حوزه، جلگه مرکز نیز به عنوان حوزه نهم به موزه اضافه شده است.
جلگه شرق
اولین روستای دوباره‌چینی‌شده موزه، مربوط به جلگه شرق است. این حوزه مناطق جلگه‌ای شرق رودخانه سپیدرود را پوشش می‌دهد. شما در این بخش شش مجموعه مسکونی متعلق به خانواده‌های کچلام، پرمهر، چنچو، منتظری، میرسیار و رفیعی را مشاهده می‌کنید.
معماری خانه‌های جلگه شرق بسیار جالب است. بناها روی پی چوبی (شکیلی) قرار دارند و در ساخت آنها از میخ و اتصالات فلزی استفاده نشده است. سقف چهارکله با ارتفاعی تا 10 متر و شیب تند، مانع نفوذ باران به داخل می‌شود. دو پوسته بودن بنا علاوه بر ایجاد جریان هوا، زیبایی ویژه‌ای به ساختار می‌بخشد.
در داخل این روستا، مسجد، قهوه‌خانه سنتی، کوره زغال‌گیری، محل برگزاری بازی‌ها و نمایش‌های سنتی، بازارچه صنایع دستی و غرفه‌های نان‌پزی نیز وجود دارد. مردم جلگه شرق عمدتاً به کشاورزی و کاشت برنج مشغول بودند.
جلگه غرب
جلگه غرب شامل منطقه از شهرستان شفت تا آستارا است. شش مجموعه مسکونی محتشم‌طلب، موسوی، موسی‌زاده، حقیقتی، حسنی و محمودی در این حوزه جای گرفته‌اند. یک قهوه‌خانه سنتی نیز برای استراحت بازدیدکنندگان در دسترس است.
معماری این منطقه به شیوه‌ای هوشمندانه طراحی شده که دمای مطلوب داخل خانه را حفظ می‌کند. سازه‌های دو پوسته (یک پوسته شفاف بیرونی و یک پوسته درونی) علاوه بر زیبایی، مشکلات اقلیمی را نیز حل می‌کنند. تلفیق سازه چوبی با دیوارهای چینه‌ای گلی، لایه شفاف و سقف شیب‌دار کُلَشی از ویژگی‌های خاص معماری جلگه غرب است.
مردم این منطقه به برنج‌کاری، دامداری، چای‌کاری و به صورت محدود پرورش کرم ابریشم می‌پرداختند.
جلگه مرکز
دومین روستای دوباره‌چینی‌شده موزه، جلگه مرکز است که شامل مناطق جلگه‌ای مرکز گیلان، حاشیه غربی رودخانه سپیدرود، شهرستان رشت و بخشی از شفت می‌شود. پنج خانه روستایی خانواده‌های بیالوا، دانش، امینی، مرادی و صادقی در این بخش قرار دارند.
علاوه بر خانه‌ها، قهوه‌خانه سنتی، کارگاه آهنگری و مزرعه برنج نیز در جلگه مرکز دیده می‌شوند. اسکلت چوبی بنا، تلفیق دیوارهای زگالی و چینه‌ای و سقف شیب‌دار کُلَشی نقاط مشترک معماری این حوزه هستند. سازه‌ها معمولاً 60 تا 100 سانتی‌متر از سطح زمین بلندتر ساخته شده‌اند تا رطوبت به کف نفوذ نکند.
شالی‌کاری، نوغان‌کاری (پرورش کرم ابریشم) و کاشت درخت آلوچه از فعالیت‌های اقتصادی مردم این منطقه بودند.
کوهستان شرق
این حوزه مناطق کوهستانی و ییلاقات گیلان در شرق رودخانه سپیدرود را پوشش می‌دهد. خانه‌های محمدنژاد و محسنیان نمونه‌هایی از معماری این منطقه هستند. با توجه به اقلیم سرد، فضاها بسته‌تر از مناطق جلگه‌ای طراحی شده‌اند و توپوگرافی زمین تأثیر مستقیمی روی شکل بناها دارد.
دیوارهای سنگ‌چینی، زگالی و زگمه‌ای و بام‌های پوشیده از لت (تخته چوبی نازک) ویژگی‌های معماری این ناحیه هستند. مردم کوهستان شرق بیشتر به دامداری مشغول بودند و از بناهای ییلاقی به صورت فصلی استفاده می‌کردند.
کوهپایه شرق
در این حوزه با سازه‌های مناطق کوهپایه‌ای حاشیه شرقی رودخانه سپیدرود آشنا می‌شوید. خانه‌های رستمی، جامع و بهزادی نمونه‌های بومی این منطقه هستند. بناها معمولاً رو به شرق، جنوب شرقی یا جنوب ساخته شده‌اند تا از نور آفتاب و جریان هوا به حداکثر استفاده شود.
خانه‌های کوهپایه‌ای نسبت به جلگه‌ای فضاهای بسته‌تری دارند و حداکثر در دو طبقه ساخته می‌شوند. دیوارهای زگالی و زگمه‌ای و پوشش بام از لت، مشخصات اصلی این بناها هستند. انبار برنج، طویله و لانه مرغ نیز در محوطه خانه‌ها دیده می‌شوند.
مردم این منطقه از طریق دامداری، زنبورداری، پرورش مرغ، صنایع دستی، باغداری و چای‌کاری امرار معاش می‌کردند.
کوهستان غرب
حوزه کوهستان غرب مربوط به مناطق کوهستانی و ییلاقات غرب رودخانه سپیدرود است. خانه حاجت‌پور تنها نمونه این حوزه در موزه است، اما مطالعات برای انتقال خانه‌های بیشتر ادامه دارد.
روستاییان این خانه‌ها را در مناطق ییلاقی و میان‌بند می‌ساختند و به صورت فصلی در آنها اقامت داشتند. دیوارهای تخته‌ای، زگالی، سنگ‌چین و زگمه‌ای با سقف‌های لته‌ای مشخصه این معماری است. طویله، لانه مرغ و کوره نان‌پزی نیز در کنار خانه‌ها وجود دارند. دامداری فعالیت اقتصادی اصلی مردم بود.
کوهپایه غرب
خانه‌های رحمانی، طربی و لطفی متعلق به کوهپایه غرب گیلان هستند. اسکلت چوبی، استفاده از سنگ در پی و سقف شیب‌دار کُلَشی یا لته‌ای ویژگی‌های مشترک این حوزه هستند.
دامداری، شالی‌کاری، شکار حیوانات وحشی و به میزان کم پرورش کرم ابریشم فعالیت‌های اقتصادی مردم کوهپایه غرب بودند.
ساحل شرق
مجموعه مسکونی خانواده موسوی از مرکز شهر رودسر، تنها نماینده ساحل شرق در موزه است. مصالح به‌کار رفته شامل سنگ در پی، چوب در دیوار و سقف، گالی برای پوشش بام و کلوش برای اندود دیوارها است. صیادی، کشاورزی و دامداری مشاغل اصلی مردم ساحل شرق بودند.
ساحل غرب
خانه آصفی از شهرستان تالش، نماینده ساحل غرب است. این خانه در سال 1345 با کمک اهالی و با مصالح بومی ساخته شده است. کشاورزی فعالیت اقتصادی غالب مردم این منطقه بود.
امکانات و تفریحات موزه
موزه میراث روستایی گیلان رشت صرفاً یک مکان برای تماشا نیست، بلکه فضایی تعاملی و زنده است که تجربه‌های متنوعی را به شما ارائه می‌دهد.
نمایش‌های سنتی گیلانی
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های موزه، اجرای نمایش‌های سنتی است که در روزهای خاص برگزار می‌شوند.
عروسه گوله یک نمایش جذاب نوروزی با سه نقش اصلی است: غول (نماد زمستان)، پیربابا (نماد مهربانی) و نازخانم. این تئاتر میدانی که قدمت طولانی دارد، داستان رقابت بین خیر و شر را روایت می‌کند و معمولاً از نیمه دوم اسفند تا نوروز اجرا می‌شود.
کشتی گیله‌مردی نوعی کشتی سنتی با قدمت قرن چهارم هجری است. این رزم‌ورزی دارای آداب خاص است و کشتی‌گیران قبل از شروع، رو به جنوب (قبله) و شرق (حرم رضوی) حرکاتی نمایشی انجام می‌دهند. موسیقی و ترانه‌های گیلکی فضای هیجان‌انگیزی به این نمایش می‌بخشند.
لافندبازی یا طناب‌بازی یکی دیگر از نمایش‌های دیدنی است که در آن یک بندباز روی طناب بلند حرکات نمایشی اجرا می‌کند و شخصیتی به نام یالانچی در پایین مراقب اوست. سرنا و نقاره این بازی را جذاب‌تر می‌کنند.
کارگاه‌های صنایع دستی
کارگاه‌های آموزش و تولید صنایع دستی در موزه فعال هستند. شما می‌توانید سفالگری، گمج‌سازی، مرواربافی، رشتی‌دوزی و سایر هنرهای سنتی گیلانی را از نزدیک تماشا کنید و حتی در برخی موارد خودتان امتحان کنید.
تجربه غذاهای محلی
رستوران‌ها و چای‌خانه‌های سنتی در دل جنگل، فرصتی عالی برای چشیدن غذاهای اصیل گیلانی هستند. میرزاقاسمی، باقلاقاتق، سیرقلیه، فسنجان مرغ، کوکوسبزی و انواع نان‌های محلی را می‌توانید در این مجموعه بچشید. علاوه بر این، در بعضی خانه‌ها، زنان محلی مشغول پخت نان سنتی هستند که می‌توانید تازه خریداری کنید.
عکاسی با لباس محلی
آتلیه عکاسی موزه این امکان را فراهم می‌کند که با لباس‌های سنتی گیلانی عکس بگیرید. این تجربه به یادماندنی یکی از بهترین راه‌ها برای ثبت خاطرات سفر شماست.
بازارچه صنایع دستی
در انتهای مسیر، بازارچه‌ای پر از محصولات دست‌ساز وجود دارد. عروسک‌های سنتی، صندوق جواهرات، زیورآلات، سبد و سفره حصیری، ظروف چوبی، گمج (ظروف گلی)، حصیر، سفال و خوراکی‌های محلی را می‌توانید به عنوان سوغات خریداری کنید.
موزه مشاهیر گیلان
ساختمان زیبایی با نمای چوبی و منبت‌کاری‌شده که تندیس چهره‌های برجسته گیلانی مانند دکتر محمد معین، پروفسور فضل‌الله رضا، دکتر مجتهدی، آیت‌الله بهجت و کاشف‌السلطنه را در خود جای داده است. معماری این بنای هشت‌ضلعی با الهام از معماری سنتی و استفاده از عناصر بومی ساخته شده است.
ساعات کاری و بهترین زمان بازدید
موزه میراث روستایی گیلان همه روزه از ساعت 9 صبح تا 5 عصر باز است. در روزهای شنبه تا چهارشنبه، بازدید به صورت گروهی و با همراهی راهنمای تور انجام می‌شود. اما در روزهای پنجشنبه و جمعه، امکان بازدید آزاد و فردی فراهم است.
با توجه به وسعت موزه، حداقل 2 تا 3 ساعت برای بازدید کامل زمان در نظر بگیرید. توصیه می‌شود قبل از سفر با شماره 01333690974 تماس بگیرید و از برنامه‌های در حال اجرا مطلع شوید، زیرا نمایش‌های سنتی در روزهای خاصی برگزار می‌شوند.
بهترین زمان برای بازدید از موزه، اوایل بهار و فصل پاییز است. در این فصل‌ها آب‌وهوا معتدل است و می‌توانید ساعت‌های طولانی در فضای باز موزه قدم بزنید. در اواخر بهار و تابستان، گرما و رطوبت بالا ممکن است بازدید را دشوار کند و در زمستان نیز سرمای شدید مزاحمتی برای گردش‌های طولانی ایجاد می‌کند.
جاهای دیدنی اطراف موزه
پارک جنگلی سراوان
فقط 4 کیلومتر با موزه فاصله دارد. این پارک با درختان سربه‌فلک‌کشیده و طبیعت بکر، مکانی ایده‌آل برای پیک‌نیک و آرامش است. امکاناتی مانند سوپرمارکت، سکوهای پیک‌نیک، سرویس بهداشتی و حتی پینت‌بال در این پارک فراهم است.
دریاچه سقالکسار
17 کیلومتر از موزه فاصله دارد. این دریاچه زیبا با داستان شکل‌گیری جالبش، یکی از پاک‌ترین دریاچه‌های گیلان است. قایق‌سواری، پیاده‌روی، عکاسی و پیک‌نیک از تفریحات این منطقه هستند.
مرداب سراوان
4 کیلومتر با موزه فاصله دارد. این مرداب رویایی که سطحش با خزه‌های سبز پوشیده شده، منظره‌ای خیره‌کننده دارد. قایق‌سواری در دل مرداب تجربه‌ای منحصربه‌فرد است.
کاروانسرای 500 ساله شاه عباسی
17 کیلومتر از موزه فاصله دارد. این بنای تاریخی با قدمت 500 سال اکنون به رستوران سنتی تبدیل شده و غذاهای اصیل ایرانی سرو می‌کند. معماری زیبای آن با حیاط مستطیل‌شکل و حوض مرکزی، دیدنی است.
روستای سراوان
11 کیلومتر فاصله دارد. اگر از موزه‌گردی سیر نشده‌اید، به روستای واقعی سراوان سری بزنید و با زندگی عادی مردم روستا آشنا شوید. این روستا خلوت‌تر و آرام‌تر از جاذبه‌های توریستی است.
راهنمای اقامت
برای اقامت در نزدیکی موزه، گزینه‌های متنوعی در اختیار دارید. اگر به هتل‌های مدرن علاقه دارید، هتل‌های رشت مانند کادوس، شبستان، پامچال، صبوری و پردیس در فاصله کوتاهی قرار دارند.
برای تجربه‌ای نزدیک‌تر به طبیعت، بومگردی‌های متل ترنج، می‌جان، پاییزان، پیرعلی کتام و بام گلسرک گزینه‌های مناسبی هستند. عاشقان کمپینگ می‌توانند در منطقه حاجی‌بکنده، جنگل سراوان، پارک جنگلی درنیکا یا حوالی روستای سقالکسار چادر بزنند.
نکات مهم برای بازدید
- کفش راحت بپوشید: مسیرهای زیادی باید پیاده طی کنید.
- لباس مناسب: با توجه به آب‌وهوای گیلان، لباس مناسب انتخاب کنید.
- زمان کافی: حداقل 2 الی 3 ساعت برای بازدید در نظر بگیرید.
- تماس قبلی: برای اطلاع از برنامه‌های روز، قبل از سفر تماس بگیرید.
- احترام به میراث: با بناها و طبیعت با دقت برخورد کنید.
- دوربین: حتماً دوربین یا گوشی هوشمند برای ثبت لحظات همراه داشته باشید.
- سبک سفر کنید: موزه امکانات کافی برای خرید خوراکی دارد.
جمع‌بندی: سفری فراموش‌نشدنی به گذشته
موزه میراث روستایی گیلان در رشت تنها یک موزه نیست؛ این مجموعه دریچه‌ای به گذشته، پلی به سوی فرهنگ اصیل و تجربه‌ای زنده از زندگی سنتی مردم گیلان است. زمانی که در مسیرهای این اکوموزه قدم می‌زنید، نه فقط خانه‌های قدیمی را می‌بینید، بلکه روح و جان زندگی نیاکانمان را لمس می‌کنید.
از خانه‌های واچینی‌شده با قدمت 150 سال گرفته تا کارگاه‌های صنایع دستی زنده، از نمایش‌های سنتی هیجان‌انگیز تا غذاهای محلی خوش‌طعم، همه و همه در موزه میراث روستایی گیلان گرد هم آمده‌اند تا یک تجربه بی‌نظیر خلق کنند. این موزه با 263 هکتار مساحت در دل پارک جنگلی سراوان، بزرگ‌ترین و منحصربه‌فردترین موزه فضای باز ایران و خاورمیانه است.
جاذبه اصلی این مکان در زنده و تعاملی بودن آن است. شما نه یک تماشاگر منفعل، بلکه بخشی از تجربه می‌شوید. می‌توانید لباس محلی بپوشید، غذای سنتی بچشید، صنایع دستی بخرید، نمایش‌های بومی تماشا کنید و در کارگاه‌های آموزشی شرکت کنید. هر گوشه این موزه داستانی دارد: داستان خانواده‌هایی که در این خانه‌ها زندگی کردند، مردمانی که با این مصالح و با این فنون ساختمان‌ساز بودند، و فرهنگی که قرن‌ها در گیلان شکوفا بود.
اگر به دنبال جاذبه‌ای متفاوت در گیلان هستید، اگر می‌خواهید فراتر از سواحل دریا و جنگل‌های سبز بروید، اگر علاقه‌مند به شناخت عمیق‌تر فرهنگ ایرانی هستید، موزه میراث روستایی گیلان مقصد ایده‌آل شماست. این موزه نه تنها برای گردشگران، بلکه برای پژوهشگران، دانشجویان معماری، علاقه‌مندان به مردم‌شناسی و هر کسی که به میراث فرهنگی ایران اهمیت می‌دهد، گنجینه‌ای ارزشمند است.
در سفر بعدی خود به گیلان، حتماً چند ساعت از برنامه‌تان را به این موزه اختصاص دهید. اطمینان داریم که این تجربه در خاطرتان ماندگار خواهد شد و نگاه جدیدی به معماری، فرهنگ و زندگی سنتی ایرانی به شما خواهد داد. موزه میراث روستایی گیلان نشان می‌دهد که چگونه می‌توان گذشته را زنده نگه داشت و به نسل‌های آینده منتقل کرد.
حالا نوبت شماست! اگر تا به حال از این موزه بازدید کرده‌اید، تجربیات و خاطرات خود را با ما و سایر خوانندگان در بخش نظرات به اشتراک بگذارید. برای کسانی که هنوز نرفته‌اند، نظرات و سؤالات‌تان را مطرح کنید تا با کمک هم، سفری به‌یادماندنی‌تر به این اکوموزه منحصربه‌فرد داشته باشیم. گیلان و موزه میراث روستایی‌اش در انتظار بازدید شما هستند!
تجربه کاربران درباره «موزه میراث روستایی گیلان»
اولین نفر باشید!
هنوز تجربه‌ای برای «موزه میراث روستایی گیلان» ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.